سید ضیاالدین دری درباره فیلم «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» جدیدترین ساخته محمد هادی کریمی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس، گفت: این یک فیلم چند لایه است با نگاه فیلمسازی که می توانست با دو نوع سینمای اکشن و معترض روبرو شود، معترض به معنای اینکه پرداخت زیاد به اعتراضات آنرا منجر به فیلمی سیاه و نگاه ژورنالیستی می کرد.در حقیقت در جامعه ما مشکلاتی داریم که برخواسته از یک دهه بحران است که معمولا سریع خودش را نشان نمی دهد و بنابراین کریمی برای پرهیز از نگاه ژورنالیستی که فیلم را به سمت یک نگاه متظاهرانه، کاسبکارانه و سو استفاده از وقایعی که اتفاق افتاده ببرد. وی با نگرشی شبیه «رمان نو» در تدوین به این سوژه نگاه می کند. من ترجیج می دهم بیشتر درباره فیلمنامه و آرامشی که در فیلم بکار رفته صحبت کنم واگر با دقت بیشتری به فیلم نگاه شود و مخاطبی که به دنبال اکشن است آن اظطراب و دلشوره و بحرانی که درون فیلم است را باید بیننده نگرانی ها را کشف کند و از این وجه بیشتر لذت ببرد.

دری با اعتقاد به فلسفی بودن این فیلم اشاره کرد: اساسا وقتی نسبت به پدیده هایی که از بیرون می آید پرداخت می کنیم نگاه فلسفه ای می شود و به دلیل اینکه شما از منظر طبیعی با موضوعیتی که هست اگر موافق یا مخالف آن باشید کاری از دستتان برنمی آید  و نگاه فلسفه به خود می گیرد.

داور جشنواره سی و یک فیلم فجر افزود: من فکر می کنم که سینمای ایران هنوز در طرح مسائل اجتماعی جامعه در گام های اولیه است و همانطور که مسائل مختلفی در داوری دخیل است و می تواند تاثیر گذار باشد،من هم یک رای داشتم و نمی توانم درباره سایر داوران نظر بدهم ولی به نظرم نسبت به این فیلم حداقل به دلیل نگاه متفاوتی که داشته و شیوه نامتعارفی که بکار رفته است،می شد که بیشتر توجه شود.ما سعی کردیم در جشنواره سی و یکم شیوه های تازه فیلمسازی را کشف کنیم که به نظرم در حق «بشارت به یک شهروند هزاره سوم»  اجحاف شد و من به خودم هم می گویم، ما باید در زمان داوری درخواست نمایش مجدد می کردیم و بحث های بیشتری شکل می گرفت. همانطور که برای فیلم های برگزیده و کاندیدا همین اتفاق افتاد و فیلمی جایزه را دریافت کرد که غیر متعارف بود و ما باید این کار را درباره فیلم دیگری که غیر متعارف بود لحاظ می کردیم و اجازه می دادیم که یک فیلم غیر متعارف دیگر در مقابل فیلمی که ۱۵ پلان بود، این فرصت را به «بشارت....» می دادیم و ممکن است نظر دوستان متفاوت باشد و این نظر شخصی من است و مشکلی ندارم که بگویم غفلتی درباره داوری این فیلم ایجاد شد. همانطور که دوستان داور دیگر هم در این زمینه صاحب نظر هستند و با توجه فیلم هایی که انتخاب شدند به این فیلم هم می شد که توجه کرد، چرا که مشی این داوری در نگاه به فیلم های غیر متعارف بود و با انتخاب «بشارت...» می شد که این مشی را کامل تر کرد و این فیلم می توانست در پرنسیپ این داوری قرار بگیرد.

سید ضیاالدین دری ادامه داد: در شب تعیین کاندیدا دچار اختلاف نظر شدیم و در داوری  با توجه به اختلاف سلیقه، معمولا یا باید کار به بن بست برسد و یا سعی می شود که این اتفاق نیافتد به دلیل اینکه جشنواره ما دولتی است، همه سعی می کنند اختلافی رخ ندهد که به کشمکش نیا‌انجامد.‌‌‌ به نظر من «بشارت به یک شهروند هزاره سوم» حداقل در ورود به چند لایه کردن تدوین و سوژه و پرداخت  نامتعارفی که در سینمای ایران باب نبوده، می توانست نامزدهای مختلفی را در رشته های مختلف داشته باشد.

انتهای پیام